Mijn eerste dichtbundel is een ode aan de liefde, aan Roy, maar ook een ode aan verlies, vriendschap, het leven, de dood, veerkracht en nieuw geluk.

19 augustus 2023 overleed Roy, mijn grote liefde met wie ik drieëntwintig jaar samen was. Twee weken na zijn uitvaart begon ik met het bijhouden van een dagboek, elke dag schreef ik van mij af. En plotseling waren daar de gedichten, als vanzelf kwamen ze op papier. Het enige wat ik hoefde te doen was mijn pen te volgen. Mijn ziel sprak in een vorm die ik nog niet kende.

De gedichten vormen mijn rouwreis van de afgelopen twee jaar. Van rauwe rouw, intens verdriet en gemis naar hoop en dankbaarheid. Van leegte naar levenslust en van pijn naar liefdevolle herinneringen en nieuw geluk. En soms ook andersom.

Ik heb geleerd dat de manier van rouwen voor iedereen uniek is én iets is wat je niet fout kan doen. Het verandert maar het blijft altijd onderdeel van je leven. Het zal er altijd zijn en daar ben ik dankbaar voor. Zolang het er is, is er liefde, liefde voor diegene die gemist wordt.

Maartje Verheul