Het mag er zijnWil er zijnMoet er zijnRuimteHeel voorzichtigGeef ik het ruimteSteeds iets meerHet magHet kanGezienGehoordGevoeldRuimte geven Is ruimte krijgen

Het gebeurt bijna nooitMaar opeens is het erAls ik de auto in stapDe reflex om je te bellenOm te vertellen dat ik onderweg benOnderweg naar huisEven denk ik het echtGeloof ik dat je op zult nemen Ik je stem zal horenJe kan vertellen wat ik heb meegemaaktEn jij mij van alles te vertellen hebtMaar zo snel als de gedachte er is Zo snel weet en voel ik dat het niet kanMaar even, heel even dacht ik het echt

TerschellingHet voelt als thuisTwee jaar geleden de plek Waar de woorden Als vanzelf uit mijn pen vloeiden Van dagboek naar gedichtIn de wind op de dijkWandelend langs het strand Klimmend door de duinen Fietsend door het bosTranen vloeide rijkelijk Het gemis daalde inDe pijn stak overal doorheenEn juist toenStroomden de woorden Recht vanuit mijn zielHelpend en helend Nu, twee jaar laterStroomt het nog steeds Vol het leven aangaandMet een grote lach En soms een traanVol vertrouwen

Als de zon je niet vindtBlijf dan dansenDansen in de regenJe wordt nat Raakt doorweektRillerigIJs en ijskoudEn dan Op het moment Dat jij wilt stoppenStoppen met dansenGaat de zon weer schijnenEn voel je de warmte Intenser dan ooit tevorenZonder regen geen zonZonder pijn geen liefdeZonder verdriet geen vreugdeAltijd blijven dansen Dansen in de regen

Vier het levenMet alles wat het in zich heeftHet lukt me aardigOok al ben je er niet bijMis ik het samen vieren En juist daarom Vier ik het Met jou in gedachteDus vandaagTijd om jouw geleefde leven te vierenJouw geboortedag te vierenTe vieren wat er wasTe vieren wat er isTe vieren wat nog komtProost lieverdOp jou en het leven!

Twee jaar geleden op deze dagWerd je uit huis gedragenZat ik achter het stuurTijdens je allerlaatste ritHet was een prachtige dagVerdrietig maar zo mooiZo bijzonder dat dat kanZelfs op die dagZoveel mensenZoveel warmteZoveel liefdeVoor jouZoveel steun Een pijnlijk mooie herinneringDie ik met liefde met mij meedraag

Twee jaar laterVol met herinneringenZoveel gebeurtZoveel veranderdEen achtbaanAl twee jaar langJou missenDe pijn en het verdrietSoms slaat het inUit het nietsIk ontvang hetMet liefde En nuTwee jaar laterGelukkigMet alle ontdekkingenMet alles wat ik onderweg tegenkomWaar ik van leerWaar ik van genietMet de mensen om mij heenDoor de mensen om mij heenLiefde en vriendschapAlles wat ik nodig hebTwee jaar laterMijn eigen dichtbundel in handenAls eerbetoonAan jou en onsAan liefde en vriendschapAan pijn en verdriet Aan het leven en de dood Aan veerkracht en nieuw gelukFuck wat mis ik jeGelukkig mis ik je

Ik kijk naar buitenStaar over het waterZie de weerspiegeling De weerspiegeling van de luchtDe rimpels in het water Die het beeld doen veranderenAl blijft het beeld helder en duidelijkHet verandertIk herken hetMijn beeld van twee jaar geleden Het is glashelder Maar de kleur, de scherpte, de klankHet verandertBlijvend is het beeldBlijvend is de herinnering Blijvend ben jijEn tegelijkertijdVerandert alles BlijvendMet de tijd meeMet mij mee

ProostOp jouw verjaardagWant dat blijft hetElk jaarJouw verjaardagZesenveertigStoere broerMooie broerOndeugende broerMaar vooralMijn grote broerProost

Alleen maar rijkdom om mij heenLiefdevolle vriendenDie me laten voelenLaten ervarenLaten zienHoe mooi het leven isWat vriendschap betekentDoor dik en dunTranen van verdrietTranen van het lachenTranen van gelukAlles delen we Rijkdom

Ik loop het pad afZie jullie voor mijBeste maatjesEen bijzondere bandPrachtig en ontroerendJullie begrepen elkaarZonder woordenMijn mannenEn nuAls ik bij hem benDenk ik aan jullie samenEn dan....Verschijnt er een glimlachEen enorme glimlachEn missen we je 

De maand augustusHij komt er weer aanZoals elk jaarMaar sinds twee jaarVoel ik de komst ervanIs mijn lichaam zich ervan bewustWordt mijn geest teruggebrachtKeer is soms wat meer naar binnenOf ik nu wil of nietHet gebeurdHet heeft ruimte nodigDus ik laat het toeSoms met tegenzinMaar vaak met open armenWant het is erEn laat me voelen

Ik voelde het alMaar wilde het nog niet wetenNiet aan toegevenProberenVolhoudenNee Niet doenIk voel hetIk weetWat ik voel KloptMijn gevoel volgenGeen andere wegNiet meerSoms pijnlijkMaar altijd kloppend

Ik val samenMet mijzelfHet kloptDit ben ikWie ik wasIs er nog steedsWie ik nog meer ben gewordenPast er helemaal bijSamen ben ik compleetIk val samenMet mijzelf

Het gebeurt minderHet hoeft ook niet altijdDat is helemaal okMaar het is ook zo fijnOm af en toe nog te pratenOver jouOver toen je er nog wasToen wij er nog warenOver je laatste dagenSoms confronterendMaar vooral zo waardevolHet vult mij met herinneringenMet warmte en liefdeHet houdt je levendIn mijn gedachteIn mijn levenEn dat van anderenVoor altijd

Jij leerde mij wat liefde isWat houden van betekentHoe geluk voeltWat samen zijn betekentWat veiligheid isHoe geborgenheid voeltWat jij mij leerdeWat jij mij liet voelenZal er voor altijd zijn Dank je wel schatDoor jou weet ik wat het is Liefde En door dat opnieuw te ontdekken Voorzichtig toe te laten Door dat weer te voelenMis ik jou soms even extra

1 augustus, elk jaar een bijzondere dag, maar dit keer….De dag dat mijn grote stoere broer 45 jaar zou zijn gewordenWat zou ik dat feestje graag samen gevierd willen hebbenZo nieuwsgierig naar wat je nu zou doenWat voor man je nu zou zijnWat voor broer je nu voor mij zou zijn45 maar in mijn gedachten nog steeds 21

Ik bekijk je foto’s en filmpjesIk zie je gezichtIk zie je bewegenIk hoor je stemZo vertrouwd, zo dichtbijAlsof je naast mij zitIk kan je bijna aanrakenIk kan je voelenEn ook zo vreemd, zo ver wegKeer op keer kijk ik naar jeEn met m’n ogen dichtOok dan zie ik je, haarscherpAls een foto in mijn geheugen gegriftZo vertrouwd, zo dichtbijMaar ook voor altijd onbereikbaar

De lente is aangebrokenKoude, heldere ochtendenEen prachtige opkomende zonVoorzichtige knoppen aan de bomenVogels zingenEn ik, ik wil ook zingenZingen, het liefst samen met jouOp de fietsOp het terras in de zonWandelend langs het strandThuis op de bankIn bedMaar ook zonder jou zing ikAl klinkt het nog wat vreemdJe hoort mij vast wel

De badmintonsportIk heb er zoveel aan te dankenZelfvertrouwen, plezier, ontwikkeling, vriendenEn de liefde, jouw liefde, onze liefdeEen passie die ons verbondJarenlang samen op de baanJarenlang jij achter mijn baanNu sta ik achter de baanZonder jou naast mijHet klopt niet, maar dat vuurtjeDat vuurtje blijft brandenOp en naast de baanLeeft jouw visie voortIn mij en met mij in vele anderenDat heb ik gemerkt op het NKGeraakt om te merken hoe je gemist wordt en voortleeftVoortleeft in vele badmintonliefhebbersEn ik, ik blijf genieten van onze passie

Toen ik 40 wasWas jij er nogDus ik denkIk denkDat ik voor altijd 40 blijf

Twee maandenTwee maanden in twee wereldenIn de ene staat alles stilIn de andere draait alles doorIk leef in beide wereldenVoel mij vooral thuis in die eneEn in die andere wereldDaar ben ik regelmatig te gastDaar vind ik afleiding en structuurMaar daar vertrek ik ook weer uitWant daar kan ik jou moeilijk vindenDan stap ik weer die ene wereld inHet is daar fijnAl doet het daar ook pijn

Ik laat mij vallenIk kan niet andersIk word opgevangenOpgevangen door iets heel dierbaarsVriendschap, oprechte diepe vriendschapLiefde, dat is wat het isIk kan niet zonder, en dat weten zijZo dankbaar